Moet ik eicellen of embryo’s laten invriezen

Moet ik eicellen of embryo’s laten invriezen?

De pick-up van rijpe eicellen wordt als eerste techniek voorgesteld om de vruchtbaarheid veilig te stellen wanneer er nog voldoende tijd is voor de start van de chemotherapie. Met behulp van deze techniek kunnen meerdere eicellen of embryo's worden bewaard totdat er sprake is van een kinderwens.
Hebt u een partner en hebt u samen al kinderplannen, dan kunt u uw eicellen met zijn zaadcellen laten bevruchten en enkele dagen nadien de embryo’s laten invriezen. De terugbetaling van deze procedure moet u aanvragen bij uw ziekenfonds. Zodra u zwanger mag raken, worden de embryo’s een per een of zelfs per twee ontdooid en vervolgens in uw baarmoeder teruggeplaatst. Beide partners moeten akkoord gaan vooraleer de ingevroren embryo's gebruikt mogen worden.
Kent u de vader nog niet, dan kunt u eicellen laten invriezen. Die procedure wordt door het ziekenfonds terugbetaald tot de leeftijd van 38 jaar. Zodra u een zwangerschap mag overwegen en indien uw eierstokken niet langer eicellen produceren, worden de ingevroren eicellen ontdooid en in vitro met de zaadcellen van de toekomstige vader van uw kinderen bevrucht. De embryo’s die hieruit ontstaan, worden vervolgens in uw baarmoeder teruggeplaatst.
Voordat de rijpe eicellen worden weggenomen om ze te laten invriezen of bevruchten en de embryo's in te vriezen, is een ovariële stimulatiebehandeling nodig. Die behandeling wordt aangepast volgens uw situatie (zie 'Kan ik via eierstokstimulatie mijn vruchtbaarheid behouden?')

Krachtens de Belgische wetgeving mogen eicellen 10 jaar worden bewaard. De toegelaten bewaartijd voor embryo’s bedraagt 5 jaar. In geval van medische situaties, zoals een kankerdiagnose, kan die bewaartijd echter worden verlengd.

Wat is de cryopreservatie van ovarieel weefsel?

Wat is de cryopreservatie van ovarieel weefsel?

De cryopreservatie van ovarieel weefsel is een doeltreffend alternatief voor patiënten die onmiddellijk met chemotherapie moeten starten. Hoewel deze techniek in België tot de leeftijd van 38 jaar wordt terugbetaald, is die niet aangeraden voor patiënten die ouder zijn dan 36 jaar.
Tijdens een ingreep onder volledige verdoving wordt met behulp van een laparoscopie een deel van de eierstok (of een volledige eierstok) weggehaald. Dit duurt meestal niet langer dan 30 minuten en kan met spoed worden uitgevoerd. Het weggehaalde weefsel wordt vervolgens naar het referentielaboratorium gebracht, waar het wordt ingevroren. Een deel van het eierstokweefsel wordt microscopisch onderzocht. Enerzijds wordt de ovariële reserve beoordeeld, dit is het aantal follikels op het weggehaalde weefsel dat een eicel bevat. Anderzijds wordt de aanwezigheid van kankercellen op het weefsel uitgesloten.
Na afloop van de chemotherapie zijn er twee situaties mogelijk:
In het eerste geval herstelt de menstruatiecyclus van de patiënte zich 6 tot 12 maanden na afloop van de chemotherapie en kan ze dus na advies van haar oncoloog een spontane zwangerschap overwegen. In het tweede geval herstelt de menstruatiecyclus zich niet of wordt de patiënte zeer onregelmatig ongesteld en/of vertoont ze tekenen van prematuur ovarieel falen, zoals warmteopwellingen, en is haar vruchtbaarheid waarschijnlijk aangetast. De diagnose van prematuur ovarieel falen wordt vervolgens bevestigd door middel van een bloedafname en een gynaecologische echografie, waaruit blijkt dat ze onvoldoende eicellen in haar eierstokken heeft om spontaan zwanger te kunnen raken. In dat geval wordt in samenspraak met de oncoloog voorgesteld om eierstokweefsel terug te plaatsen en wordt het risico van de procedure beoordeeld. In de mate van het mogelijke worden alle weefselfragmenten niet tijdens één enkele ingreep teruggeplaatst. Een terugplaatsing in meerdere keren zou immers de kans vergroten dat niet enkel de ovariële activiteit, maar ook de natuurlijke vruchtbaarheid zich herstellen. Daartoe moeten de eileiders natuurlijk wel aanwezig en toegankelijk zijn. Bij een tweede kinderwens kan ook een tweede procedure worden overwogen. Op heden werd in de literatuur de geboorte van meer dan 150 kinderen opgetekend dankzij deze techniek, waarbij ingevroren eierstokweefsel wordt teruggeplaatst. De kans op minstens één kind na terugplaatsing van eierstokweefsel wordt vandaag geschat op om en bij de 40%.

Ik moet een hormoonkuur volgen. Wordt mijn vruchtbaarheid hierdoor

Ik moet een hormoonkuur volgen. Wordt mijn vruchtbaarheid hierdoor aangetast?

Een hormoonkuur van Tamoxifen is feitelijk een anti-hormoonbehandeling: door deze behandeling wordt de werking van oestrogenen op het borstweefsel tenietgedaan. De kankercellen van de meeste borstkankers hebben receptoren voor die vrouwelijke hormonen. Door de werking van die hormonen op het borstweefsel teniet te doen, daalt de kans dat de kanker opnieuw uitbreekt.
De behandeling met Tamoxifen kan tot een amenorroe-toestand (uitblijven van menstruatie) leiden, maar is niet contraceptief. Tijdens de inname van Tamoxifen mag u echter geen zwangerschap overwegen, aangezien het voor het embryo en de foetus een teratogeen geneesmiddel is (misvormingen veroorzakend).

Na afloop van de hormoonkuur wordt de vruchtbaarheid op natuurlijke wijze hersteld. We raden u echter aan enkele maanden te wachten alvorens zwanger te raken. De gevolgen van Tamoxifen op lange termijn zijn immers nog een raadsel.

Tijdens de 2 eerste jaren waarin Tamoxifen wordt ingenomen, schrijven artsen eveneens een behandeling met GnRH-analogen (Zoladex) voor. Door die behandeling wordt de werking van de eierstokken – hetzij de eisprong en bijgevolg de menstruatie – lamgelegd. Deze behandeling is dus contraceptief, maar na afloop van de behandeling met GnRH-analogen schieten de eierstokken opnieuw in gang.
De volledige behandeling duurt doorgaans 5 jaar, ongeacht de aard ervan (Tamoxifen met of zonder GnRH-analogen). Na afloop van de behandeling bent u 5 jaar ouder en van nature minder vruchtbaar. Het is dan ook van cruciaal belang dat u een eventuele kinderwens met uw arts bespreekt alvorens deze behandeling op te starten. Zolang u een hormoonkuur inneemt, mag u immers geen zwangerschap overwegen.

Ik word aan borstkanker geopereerd. Zal mijn vruchtbaarheid hierdoor verminderen?

Ik word aan borstkanker geopereerd. Zal mijn vruchtbaarheid hierdoor verminderen?

De aankondiging van borstkanker, de beproeving van talloze medische onderzoeken en de geplande operatie onder algemene verdoving veroorzaken een hoop stress. Stress verstoort mogelijk de menstruatiecyclus. De menstruatie wordt mogelijk onregelmatig of kan zelfs tijdelijk uitblijven. Die verstoring heeft nochtans geen gevolgen voor de vruchtbaarheid.
Het is echter wel zo dat uw zwangerschapsplannen op de lange baan worden geschoven vanwege de borstkanker en de bijhorende behandeling (inclusief chirurgie). Uw natuurlijke vruchtbaarheid daalt doorheen de jaren. Zelfs als u geen chemotherapie krijgt, hebt u er belang bij uw toekomstige vruchtbaarheid aan te kaarten.

Ik ga radiotherapie krijgen. Word ik daar onvruchtbaar van?

Ik ga radiotherapie krijgen. Word ik daar onvruchtbaar van?

In het geval van borstkanker heeft radiotherapie een plaatselijk kankerwerend effect. De stralen worden op de borstkas gericht en komen niet tot bij de eierstokken. De eicelvoorraad wordt door deze behandeling niet vernietigd. Uw vruchtbaarheid daalt bijgevolg niet door radiotherapie.
Het is echter wel zo dat uw zwangerschapsplannen op de lange baan worden geschoven vanwege uw borstkanker en de bijhorende behandeling (inclusief radiotherapie). Uw natuurlijke vruchtbaarheid daalt doorheen de jaren. Zelfs als u geen chemotherapie krijgt, hebt u er belang bij uw toekomstige vruchtbaarheid aan te kaarten.

Ik ga chemotherapie krijgen. Wordt mijn vruchtbaarheid hierdoor aangetast?

Ik ga chemotherapie krijgen. Wordt mijn vruchtbaarheid hierdoor aangetast?

Door chemotherapie wordt een deel van de eicellen die vanaf de geboorte in de eierstokken zitten vernietigd. De hoeveelheid vernietigde eicellen hangt af van het type chemotherapie, de voorgeschreven dosis en de duur van de behandeling. Gewoonlijk slinkt de eicelvoorraad na afloop van de chemotherapie sneller dan het natuurlijke ritme. Het risico op prematuur ovarieel falen is bijgevolg reëel. Bij het merendeel van de behandelingen kan de oncoloog het risico op prematuur ovarieel falen – en bijgevolg onvruchtbaarheid – bepalen. Alvorens de chemotherapie op te starten, kunnen fragmenten van het eierstokweefsel of een aantal eicellen worden weggehaald en ingevroren. Als door chemotherapie het ovarieel falen definitief blijkt te zijn, kunnen dit ingevroren eierstokweefsel of de eicellen na genezing worden aangewend als oplossing voor de onvruchtbaarheid die een gevolg is van dat falen.
Zelfs als de eierstokken na afloop van de chemotherapie weer natuurlijk in gang schieten, is het aantal resterende vruchtbare jaren geslonken en kan ovarieel falen vroeger dan normaal optreden.

Beïnvloeden de behandelingen mijn vruchtbaarheid?

Beïnvloeden de behandelingen mijn vruchtbaarheid?

Sommige kankerbehandelingen hebben rechtstreekse gevolgen voor de toekomstige vruchtbaarheid vanwege de schadelijkheid ervan voor de eierstokken. Dit geldt voor de meeste chemotherapiebehandelingen, waardoor de ovariële reserve en bijgevolg de resterende vruchtbaarheidstermijn afnemen. Vanwege borstkanker en de bijhorende behandelingen wordt in eerste instantie het moment om zwanger te worden meerdere jaren uitgesteld (2 tot 5 jaar). Er wordt immers aangeraden om na afloop van de behandelingen minstens één jaar te wachten alvorens een zwangerschap te overwegen, ook al worden er geen hormoonkuren voorgeschreven. Wanneer wel hormoonkuren worden voorgeschreven, werken die contraceptief en/of zijn ze schadelijk voor een prille zwangerschap.

Uw leeftijd op het moment van de borstkankerdiagnose speelt dan ook een cruciale rol voor uw vruchtbaarheid na afloop van de kankerbehandeling, ongeacht de behandelingstechnieken. Twee à vijf jaar na de diagnose is een vrouw mogelijk niet langer vruchtbaar, omdat de tijd haar werk heeft gedaan.

Ik ben zwanger: welke opvolging voor mijn zwangerschap en mijn baby?

Ik ben zwanger: welke opvolging voor mijn zwangerschap en mijn baby?

De zwangerschapsopvolging hoort binnen een multidisciplinair kader te gebeuren, waarbij er voldoende aandacht moet zijn voor psychologische hulp aan de patiënte en haar familie. Bij voorkeur wordt iedere maand een volledige echografie van de baby en de baarmoederhals uitgevoerd. In de mate van het mogelijke wordt de zwangerschap voldragen (bevalling na 37 weken). De bevalling hoort minstens 3 weken na de laatste chemotherapiecyclus plaats te vinden, om immuniteitsproblemen en bloedingen bij moeder en kind te vermijden. U mag geen borstvoeding geven als u chemotherapie krijgt. Borstvoeding is echter wel te overwegen als de laatste chemokuur meer dan 3 weken geleden is. Daarnaast moet u rekening houden met eventuele chirurgische gevolgen voor de borst. Bijgevolg is een individuele opvolging noodzakelijk om te weten of u al dan niet borstvoeding kunt geven.

Tot nu toe zijn de studies die peilen naar de ontwikkeling van kinderen van wie de moeder tijdens de zwangerschap chemotherapie heeft gekregen geruststellend. Het is echter noodzakelijk om dit op langere termijn te onderzoeken. Bijgevolg heeft de studiegroep van de KUL een internationale studie opgestart. Bij de geboorte, op 18 maand en vanaf 6 jaar om de drie jaar worden de kinderen een dag lang onderzocht om te peilen naar hun algemene gezondheid, groei, gedrag, gehoor, neurocognitieve ontwikkeling en hartfunctie. Tot nu toe zijn de groei, het gehoor en de algemene gezondheid van die kinderen normaal. Aangezien sommigen van hen prematuur zijn geboren, ondervinden ze mogelijk de gevolgen van hun vroeggeboorte. Bijgevolg moet prematuriteit worden vermeden of althans zo veel mogelijk worden beperkt.

Ik ben zwanger. Mag ik chemotherapie krijgen?

Ik ben zwanger. Mag ik chemotherapie krijgen?

Wanneer chemotherapie tijdens de zwangerschap moet worden toegediend, gebeurt dit bij voorkeur pas vanaf de vierde maand. Baby’s van zwangere vrouwen die na het eerste trimester van de zwangerschap anthracyclines hebben gekregen, stellen het goed. Het gebruik van taxanen tijdens de zwangerschap is minder courant, maar veroorzaakt geen aangeboren afwijkingen. Andere behandelingen zoals Trastuzumab (Herceptine°) worden dan weer afgeraden tijdens de zwangerschap. Uit verschillende studies is gebleken dat de meerderheid van zulke chemotherapieproducten nauwelijks met de foetus in aanraking komen, omdat ze de placentabarrière maar moeilijk voorbij raken.
Aangezien de toediening van chemotherapie tijdens de drie eerste zwangerschapsmaanden tot een verhoogd risico op afwijkingen en miskramen leidt, dienen alle niet-zwangere, vruchtbare vrouwen die chemotherapie moeten krijgen op het nut van het gebruik van een geschikt voorbehoedsmiddel te worden gewezen. Aan het begin van elke cyclus moeten ze trouwens een zwangerschapstest uitvoeren, zodat een eventuele prille (onverwachte) zwangerschap niet aan chemotherapie wordt blootgesteld.

Ik ben zwanger. Mag ik radiotherapie volgen?

Ik ben zwanger. Mag ik radiotherapie volgen?

De behandeling van borstkanker via radiotherapie wordt door de aanwezigheid van de foetus bemoeilijkt. Men kan de dosis X-stralen waaraan de baby in utero wordt blootgesteld, berekenen en tot het strikte minimum trachten te beperken. Dankzij het gebruik van een loodschort, de aanpassing van stralingstechnieken en de optimalisatie van in- en uitgaande stralen, kunnen de gevolgen voor de foetus aanzienlijk worden ingeperkt.
In de regel kunnen borsttumoren tijdens het eerste en tweede trimester van de zwangerschap worden uitgeroeid. Vanaf de 6de zwangerschapsmaand ondergaat men best geen behandelingen meer.

?>